| |
Proboszcz: Ks. kan. mgr Zbigniew Chmielewski (1957-1982-1997)
96-323 Osuchów
Lutkówka 4
tel./fax: /0-46/ 857 44 04
HISTORIA PARAFII LUTKÓWKA
Kiedy dokładnie powstała Rzymsko-Katolicka Parafia Świętej Trójcy w Lutkówce nie wiadomo. Nie zachowały się żadne dokumenty archiwalne po za nielicznymi wzmiankami.
Budynek kościoła jest drewniany z roku 1744 (nowo wzniesiony lub wyrestaurowany) o czym świadczy kropielnica przed głównym wejściem i data 1744. Wnętrze jest późnobarokowe. Malowany kremową, klejoną farbą. Nieliczne notatki rozpoczynające się od roku 1800 kilka razy wzmiankują, że kościół tu istnieje już blisko 400 lat. Biorąc pod uwagę styl budowy kościoła, właściwy świątyniom w okolicy, daty na kilku starych grobowcach cmentarnych, przyjąć należy, że kościół został zbudowany w XI wieku.
Do roku 1896 nie zachowały się archiwa świadczące o rozwijaniu się parafii. W tym właśnie roku proboszczem Parafii został ks. Stanisław Wołowski. Dzięki jego staraniom Parafia zakupiła od Żydów 18 mórg ziemi. Cały ten obszar obsadzono lasem sosnowym.
Następnie proboszczem w 1902 roku zostaje ks. Maciej Montwiłł, a po nim w 1905 roku ks. Jan Kaczyński.
Do tej pory kościół nie miał zakrystii. Z ofiar parafian zostaje zbudowana zakrystia, a później kaplica. W roku 1906 Parafię dotyka bolesny cios. Ks. Jan Kaczyński popada w obłędy herezji mariawickiej i pociąga za sobą większość Parafian, a zwłaszcza prosty lud, który przyjmuje bezkrytycznie słowa głoszone przez kapłana. Od tego czasu Parafia stała się trudną placówką duszpasterską.
W 1910 roku, za ks. Jana Maliszewskiego (1909-1911) odbyły się Misje Święte, które prowadzili OO. Redemptoryści. Nauki misyjne ożywiły ducha religijnego. Wówczas wiele osób z mariawityzmu powróciło na łono Kościoła Rzymsko-Katolickiego.
W 1913 roku proboszczem Parafii zostaje ks. Wacław Wolski. Celem posługi księdza jest podniesienie moralności parafian przez krzewienie oświaty i organizowanie rozrywek opartych na kulturze chrześcijańskiej. Kolejną troską księdza jest pobudowanie budynków kościelnych, murowanych na miejscu drewnianych.
W roku 1917 rozpoczyna się budowa domu parafialnego. Ksiądz proboszcz wkłada wiele energii, aby jak najszybciej mogli w nim zamieszkać pracownicy kościelni. Skrzętnie gromadzi fundusze i apeluje o czynny udział w pracach parafian. W 1919 roku, z inicjatywy księdza proboszcza założona zostaje Spółdzielnia Parafialna, która prowadzi sklep z artykułami spożywczymi i tekstylnymi. Także z inicjatywy księdza Wolskiego zostaje założona szkoła dla dzieci z okolicznych wiosek, do której należało 80-cioro dzieci.
W 1922 roku rozpoczęto budowę murowanej plebani. Ukończono ogrodzenie cmentarza przykościelnego.
W latach 1922-1924 proboszczem był ks. Jan Golędzionowski. Przy pomocy parafian kończy budowę plebani.
W latach 1924-1931 proboszczem był ks. Karol Zdebski. Stara się on rozbudzić ducha religijnego przez uświetnienie obrzędów kościelnych. Zachęca parafian z oddalonych wiosek do szerzenia czci Bożej przez stawianie krzyży przydrożnych i kapliczek.
W latach 1931-1934 proboszczem był ks. Wacław Głowacki, który gorliwie pracował nad rozbudowaniem pobożności parafian przez umiłowanie modlitwy częstą adoracją Najświętszego Sakramentu.
W latach 1934-1937 proboszczem był ks. Wincenty Stelmaski. Wówczas odnowiono wnętrze kościoła, pozłocono tabernakulum, ołtarz Matki Boskiej Częstochowskiej, ogrodzono cały cmentarz grzebalny.
Rok 1939 i lata okupacji hitlerowskiej do roku 1945 to groza łapanek do Prus, nakładane ciężary, głód, choroby, np. epidemia tyfusu. Kościół jak również budynki nie zostały uszkodzone. Dzwon został ukryty i po latach wojny znów wzywał parafian na głoszenie chwały Bożej.
W 1945 roku parafia zyskała kaplicę w Karolewie (zamieszkałą niegdyś przez ewangelików).
W roku 1952, dokładnie w czerwcu odbyły się Misje Święte, które przeprowadzili Ojcowie Redemptoryści.
W latach 1956-1959 proboszczem był ks. Władysław Zakrzewski, który starał się o upiększenie świątyni i jej otoczenia.
Zaś w 1959 roku, aż do 1970 roku proboszczem zostaje młody ks. Ksawery Stasiewicz.
Od 1970 roku do 1983 proboszczem parafii był ks. Józef Ciećwierz, który zatroszczył się o położenie nowej podłogi w połowie kościoła, odnowił kaplicę Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i zakrystię.
W latach 1983-1989 proboszczem parafii jest ks. Ryszard Guzowski, który za pomocą parafian dokonał remontu wieży na kościele i pokrył kościół blachą cynkową, wymieniono boczne ściany kościoła i deski, oszalowano front kościoła, wstawiono nowe lisice, wymieniono instalację elektryczną, wykonano odgromienie kościoła.
Wielkim wydarzeniem dla parafian były Misje Święte (14-22 czerwca 1986r.), które przeprowadzili OO. redemptoryści. Wierni licznie uczestniczyli w naukach i chętnie przystępowali do Sakramentów Świętych.
Następnie w latach 1989-1996 proboszczem był ks. Bogdan Pękala.
Zaś w latach 1996-1997 proboszczem parafii był ks. Ryszard Pajda, który rozpoczął remont plebani i uporządkował cmentarz parafialny.
W roku 1997 proboszczem zostaje ks. mgr Zbigniew Chmielewski. Przy pomocy parafii i aktywności księdza i Rady Parafialnej wyremontowano plebanię, postawiono ogrodzenie wokół plebani, wyremontowano parkan i dokonano gruntownej naprawy kościoła i dzwonnicy.
Zaś wielkim wydarzeniem stały się Misje Święte w dniach 13-20 listopada 1998 roku, które przeprowadził ks. Adam Gąsior z Ukrainy - Michalita.
Obecnie funkcje proboszcza nadal sprawuje ks. mgr Zbigniew Chmielewski, który w roku 2000 został odznaczony przez Biskupa i podniesiony do stopnia kanonika.
Historia udostępniona dzięki obecnemu proboszczowi ks. Zbigniewowi Chmielewskiemu. | |
strona główna
